کابل کشی شبکه

 ccTLD:

با بین‌ المللی‌ شدن اینترنت، متولیان Domain namespace تصمیم‌ گرفتند که TLD‌ها را علاوه بر تقسیم‌ بندی‌ هایی که سازمانها  و مشاغل را توصیف‌ می‌کرد، بر مبنای ناحیه‌ جغرافیایی نیز دست‌ بندی‌‌‌‌‌ نمایند. بدین ترتیب  TLD هایی بر مبنای استاندارد بین‌ المللی ISO 3166 که به هر کشور یک کد دو‌ حرفی اختصاص‌ می دهند ایجاد‌ شد. امروزه این کدهای دو حرفی که مشخص‌ کننده کشوری‌ خاص یا منطقه‌ ای‌ خاص هستند با نام ccTLD یا Country Code Top Level Domains شناخته‌ می‌شوند. نمونه‌ هایی برای ccTLD به صورت زیر می باشد:

ir. ccTLD متعلق به کشور ایران است و دامنه‌هایی که ایرانی هستند می‌ توانند از این ccTLD استفاده نمایند. de. ccTLD متعلق به کشور آلمان است و اگر دامنه‌ای تحت این ccTLD ثبت شود نشان از این دارد که این دامنه یا سرویس‌های آن متعلق به کشور آلمان می باشد.

 IDN:

یا Internation Domain Name روال جدیدی از نام‌ دامنه است که در یک یا چند label از دامنه به جای استفاده از کارکترهای ASCII، اجازه می دهد که برخی از کشورها از الفبای زبان خود برای ثبت‌ دامنه استفاده‌ کنند. به عبارت دیگر، با توجه به بین‌ المللی‌ شدن اینترنت، کاربران برخی از کشورها مجبور می شدند که برای ثبت نام دامنه ای با نام شرکت یا محلی از کشور خود، کارکترهای مورد استفاده در زبان خود را به ASCII تبدیل کنند در حالیکه چنین کارکتری اساسا برای استفاده در دامنه تعریف نشده بود. به عنوان مثال کاربران آلمانی برای جایگزینی ‌ä و ö باید از ae یا oe استفاده می کردند. همین مساله سبب شد که ساز و کاری جهت ثبت‌ دامنه‌ هایی با کارکترهای بین‌ المللی و برای برخی پسوندهای‌ خاص ایجاد شود. به عنوان مثال رادکام .com نمونه از یک دامنه IDN است که به زبان فارسی برای TLD .com ایجاد‌ شده‌ است.

از سال 2009 ICANN تصمیم به ایجاد نوع جدیدی از IDN نمود که در آن به ccTLD ها نیز اجازه می داد تا از نام دامنه‌ هایی مبتنی بر الفبای‌ زبان خود برای ایجاد دامنه استفاده‌ نمایند. به این نوع TLD اصطلاحا IDN ccTLDs گفته می‌ شود.