شمار خیلی از تهرانیا، علاقه زیادی به تهران گردی با ماشینای لوکس دارن و البته مقاصدگردشگری اونا، کمی با گردشگران حرفه ای فرق داره.
فکر نکنین که پاساژ گردی فقط مخصوص تهرانی هاست! خیر! نصف جهانیا هم عاشق پاساژ گردی هستن و البته در ایران، این فرهنگ در گردشگری شهری در حال جا افتادنه. اینکه پاساژ گردی ، گردشگری واقعی هست یا کاذب، موضوعیه که تازگیا مورد نظر جامعه شناسا و روانشناسان و فعالان صنعت گردشگری قرار گرفته اما به نظر می رسه، بخش جدانشدنی از فرهنگ بیشتر س. به هر حال زندگی صنعتی مدرن، یه جور نیاز سازی رو هم واسه مردم ایجاد کرده که این نیاز سازی، بخشی از ظرفیت گردشگری درون شهری شهروندان مرفه هستش و البته طیفای جور واجور مردم رو هم با خود همراه می کنه.
البته پاساژ گردی در بعضی کشورها مانند قطر،به عنوان ابزاری واسه کاهش وزن هم شده.
سبک زندگی جدید و تفریح جوانان تهرانی، عنوان تحقیقات آکادمیک هم شده که جای تامل داره.
پاساژ نوردی و کافی شاپ گردی، بخشی از فرهنگ بیشتر مخصوصا مرفهینه که هم شیک و در بسیاری موارد کم هزینه و آسون به نظر می رسه و میشه حوصلهایی که سر رفته رو احیا کرد، دوستان زیادی پیدا کردن و با آخرین برنده ها و طرحا و نظرها هم آشنا شد.
مهم تر از همه ان که بخشای جور واجور شهر رو هم دید و کثیف هم نشد.
پاساژ گردی، چیزی به شما یاد نمی ده،اما واسه مرفهین، خیلی یادگیری در گردشگری شهری معنا نداره.
البته نباید از نظر دور داشت که تجهیز بعضی از خونها و مراکز فرهنگی و هنری شهر تهران به امکاناتی مثل کافی شاپ و مراکز تفریحی،فرصتای خوبی رو واسه تهران گردیای اخر هفته جفت و جور کرده که میشه از عمارت مسعودیه و امکاناتش و کاخ گلستان و موزه زمان در شمال و جنوب تهران نام برد.
(عمارت مسعودیه در بهارستان تهران)
خیلی از پاساژای بزرگ، پول پارگینگ از شما دریافت نمی کنن و در روزگاری که تهران، یه پارکینگ متحرک شده و ماشینای چند صد میلیونی رو هر جایی نمیشه پارک کرد، پاساژ گردیای لوکس، یه تیر و دو نشونه. هم جای شیکی قدم میزنین هم تفریح می کنین!ا هم خودرو شما در امن و امانه و سریع با یه آسانسور یا پله برقی به پارکینگ می رسید.
(تصویر موزه زمان که بخشی از ان به خدمات کافی شاپ می پردازه)
پاساژ گردی و به خصوص کافی شاپ گردی در روزای بلند بهار و تابستون که هوا فرصت این کار رو به شما میده،بیشتر از دیگر فصول سال دیده میشه. هوای پاساژ خنکه. دور تا دور رو سنگه های سرد محاصره کردن که در این گرمای تابستون غنیمته. واسه گشتن و وقت گذروندن در پاساژها هم کسی از آدم مالیات نمی گیره. پاساژها ورودی ندارن. جامعه شناسا فکر می کنن که پاساژها جدا از کالایی که عرضه می کنن خود به کالا تبدیل شدن .
(تصویر کافی شاپ بنتیس در مرکز خرید الماس)
به هر حال، پاساژ گردی و کافی شاپ گردی، در فرهنگ خودمونی طیف مرفه کامل بیشتر خودشو نشون می ده. بین سوسولا! اصطلاح سوسولا در فرهنگ بیشتر و جامعه شناسی خودمونی، به آدمایی میگن که مثل طیفای جور واجور مردم، کارای روزمره رو انجام نمی دن و سبک زندگی خاص خود رو دارن. این افراد حتما هر وعده صبجانه رو واسه کاهش کلسترول دریافتی از تخم مرغ عسلی، با آب پرتقل طبیعی میل می کنن و هر جایی غذایی نمیخورند، هر لباسی رو نمی پوشند و به قولی وسواسای زیادی واسه انجام کارای متداولی دارن که در طول روز، میلیونا شهروند و هموطن در سراسر کشور انجام میدن.
(نوشیدنیای فرانسوی و اسپانیایی و کیکای غربی و آبفون سیکس، بخشی از فرهنگ کافی گردی)
سبک گردشگری و حتی تهرانگردی سوسولا با بقیه فرق زیادی داره، چون که اونا واسه یه سفر ۲۴ تا ۴۸ ساعته، میلیونا تومن هزینه می کنن و وقت زیادی رو صرف عکس گرفتن و آماده کردن لوکیشنای عکس ورداری و فیلم برداریای ۱۵ ثانیه ای اینستاگرام می کنن. گردشگری دیجیتالی سوسولا،فقط به این جاا ختم نمی شه و هشتگ گذاری روی کلید واژه های معروف مثل زعفرانیه و نیاوران و کردان و لاو و ایران و تهران و باهم و دوستان، ادامه کار گردشگری مجازی سوسولا رو تشکیل میده. در واقع، گردشگری شهری سوسولا،یه جور رقابت رو هم میان انا ایجاد کرده که براشون امتیاز رقابتی با بقیه حساب می شه.
(صبحونه خوری، فرهنگ چدید کافی شاپ بازه های تهرانگرد حساب می شه)
روزگاری، واژه دور دور به عنوان بخشی از فرهنگ تهرانگردی جوانای پایتخت به حساب می اومد و ایران زمین و مرکز خرید گلستان شهرک غرب و جردن و آفریقا (نلسون ماندلای الان) و خیابون فرشته، پایتخت دور دور بازی و تهرانگردیای شبونه جوانان تهرانی مرفه رو تشکیل می داد. اما امروزه، تنوع مراکز و ظرفیتای دورهمی و گردش در پایتخت،فرصتی رو ایجاد کرده که تهرانگردان ، بتونن به مقصدهای گردشگری تهرانی بیش تری فکر کنن.
پاساژای معروف مانند میلاد شهرک غرب، روش ها نیاوران، تندیس و قائم تجریش، تیراژه صادقیه، پالادیوم زعفرانیه، کوروش اتوبان ستاری، هایپر مارکت مرکزی ، پاساژ گلدیس صادقیه و گشتای چند ساعته در خیابون پاساژ باز تهران مانند میرداماد و ولیعصر، از جمله مقصدهای گردشگری همه مردم رو تشکیل میده. پاساژ گردی، در واقع تفریحی شیک و ارزون و جالبه که واسه معتادان خرید می تونه هزینه بر باشه.
(خیلی از پاساژ نوردها، خریدار نیستن و فقط به قول غربیا window shopper هستن)
تارت توت فرنگی با اسپرسو فرانسوی و موهیتو نعنا دار کفی، بخشی از نوشیدنیای خاص تهران گردانه .
(تصویر ماکارونای فرانسوی با کرم پنیر که بخشی از ذائقه پاساژ گردی سوسولای پایتخت رو تشکیل میده)
(طرح نوشیدنی با طرح گیاه در کافی شاپ پستو پالادیوم)
به هر حال کافی شاپ گردی و پاساژ نوردیای شیک و لوکس، بخشی از فرهنگ تهرانگردی پایتخت نشینان شده و این قضیه در مناطق شمالی و غربی تهران بیشتر از بقیه نقاط دیده میشه. اگه عاشق پاساژ نوردی و کافی شاپ گردی هستین، پیشنهادای زیر رو در نظر بگیرین.
۱-تلاش کنین اگه واقع عاشق پاساژ نوردی هستین، این فعالیت رو در طول هفته و با همراهی دوستان انجام بدین که هم مهارتای ارتباطی جمعی شما زیاد شه هم درگیر ترافیک و شلوغی نشید و بتونین از فرصتای خرید و تفریح راحت تری استفاده کنین.
۲-تلاش کنین تهرانگردی پاساژ نوردی خود رو به بخشای جور واجور شهر هم گسترش بدین تا بتونین معماریای دید جور واجور شهر تاریخی تهران رو ببینین.
این فرصت خوبی واسه شما واسه آشنایی با جذابیتای طبیعی و گردشگری شهر جفت و جور می کنه.
۳-در کافی شاپ گردی، واسه کاهش هزینه ها، از تخفیفایی که سایتای تخفیف به مشتریان ارائه می کنن استفاده کنین.
۴-خود رو عادت بدین تا سبک زندگی دیجیتالی شما محدود شه و اعتیادتان به شبکه های اجتماعی به خصوص سلفی گیری واسه اینستاگرام، کم بشه. مخصوصا وقتی که با دوستان، به کافی شاپ گردی مشغول میشین، از تگ گردن بدون اطلاع دوستانتون در کافی شاپ گردیای هفتگی، دوری کنین. همیشه به حریم خصوصی آدمایی در عکسهای گردشگری شهری توجه کنین. این موضوع ساده ای هست که بدیش اینه خیلیا فراموش میکنن.
(تصویری از کاخ نیاوران که می تونه کاخ گردی و موزه گردی رو جانشین پاساژنوردی بکنین)
۶-پاساژ نوردی و کافی شاپ گردی ، یه تفریح موثر نیس و چیزی به شما یاد نمی ده. بیشتر به درد گردشگران موقتی میخوره که مدت کمی در شهری اقامت دارن. به جای این کار، مقصدهای گردشگری جذاب پایتخت رو آماده کنین و هر هفته به همراه دوستان و خونواده، یکی از اونا رو بازدید کنین. پس از ۱ سال درخواهید یافت که چقدر جذابیتای فرهنگی، هنری، تاریخی و طبیعی در همین شهر تهران وجود داشت که شما به عنوان شهروند تهران،از ان بی خبر بودین! مثلا کجا؟
(تصویر اشیا موزه جواهرات سلطنتی ایران در خیابون فردوسی تهران)
- مثلا موزه جواهرات ملی ایران در خیابون فردوسی که یکی از بهترین موزه های جواهرات دنیا حساب می شه.
- مثلا موزه ملی ملک که بیشتر از ۳ هزار سکه تاریخی و باستانی در اون نگهداری می شه.
- مثلا گشت زدن در کنار دریاچه خلیج فارس در غرب تهران که بزرگ ترین دریاچه مصنوعی خاورمیانه س.
- مثلا بازدید از موزه هنرهای معاصر در خیابون کارگر شمالی تهران و تماشای تابلوهای هنری نفیس ان که ارزشی بالغ بر ۲ میلیارد دلار داره.
- مثلا گشت زدن در خونهای تاریخی تهران مانند عمارت مسعودیه در بهارستان یا موزه سینما در ولیعصر شمالی
- مثلا گشت زدن در بوستونای بزرگ و زیبای جدید پایتخت مانند بوستون جوانمردان و بوستون نهج البلاغه شهرک غرب.
- مثلا گشت زدن در شهر کتابای چند طبقه شهرداری تهران در سراسر شهر.
- مثلا دیدار با هنرمندان جوون در میدونای مجسمه سازی و نقاشی و خطاطی و صنایع دستی در گالریای تهران.
- مثلا قرار گذاشتن با دوستان واسه ۲ ساعت مطالعه مشترک در محل کتابخونه ملی تهران
